Cave Big baby!
Blijf op de hoogte en volg Paulien
24 April 2014 | Tanzania, Turiani
Net als je denkt dat je enigszins weet hoe het er hier aan toe gaat, sta je voor een bevalling met de diagnose 'big baby'. We kennen de vrouw nog niet en als we gaan kennismaken zien we dat ze overduidelijk VO(volledige ontsluiting) heeft. Paulien is aan de beurt om de bevalling te leiden, we doen dit om de beurt en de ander assisteert. Snel pakken we een partusset, schorten en handschoenen, klaar om deze big baby aan te pakken! We zien de eerste kindsdelen komen en vragen ons af of dit een normaal hoofd is(dit keer geen dikke bos zwart kroeshaar). Als er iets zwart uit een gaatje in het hoofd lijkt te komen, beseffen we dat we tegen poepende billen aankijken! O help, het is een stuitligging! (Oja daarvoor doen we in Nederland de liggingsecho) Gelukkig hebben we dit meerdere malen op een pop geoefend en vorige week voor het eerst in het echt gezien, no stress, we weten precies wat we moeten doen! (Is er iemand in de zaal die dit wel eerder heeft gedaan??! Nee? Niemand? Oké geen probleem) Zelfverzekerd en geen tijd om na te denken ontwikkelen we het kind volgens de geleerde 'Bracht' methode en leggen we het trots bij moeder op de borst, het valt best mee hoe big deze baby is. Appeltje eitje, als dat alles is... O wacht, fundus (bovenkant baarmoeder) voelen of deze goed samentrekt. Op dat moment beseffen we dat het net geboren meisje ook nog een broertje heeft! Nog iemand met ervaring in de categorie tweelingen? Nee? Ook niet? Geen probleem, we lossen het zelf wel op.. Dit keer wel zwarte kroeshaartjes die als eerste komen, fieuw. Zonder problemen wordt Pascal, het broertje van Paulien (goede naamkeuze voor deze prachtige baby's) geboren. Moeder is bijna net zo trots en overdonderd als wij zijn. Had ze al die tijd 2 kleintjes in haar buik! Of? Wat krijgen we nou? Komt er nog één?? Gelukkig blijkt het de enorme placenta te zijn. Fijn om dit een keer zelfstandig gedaan te hebben en blij dat het goed verlopen is. Geen enkel scheurtje te zien, wat hier sowieso opvallend weinig gebeurd. Misschien de gemiddeld kleinere kinderen, andere huidtypen of hun manier van het kind ontwikkelen? De twee worden aan de borst gelegd alsof ze nooit anders hebben gedaan, zoals alle moeders hier zonder probleem lijken te doen! Flesvoeding is geen optie dus veel keuze hebben ze niet.
Door deze big baby ervaring beseffen we weer hoe groot de meerwaarde is van de echo's in Nederland. Maar toch goed om een keer zelf begeleidt te hebben. Kilimanjaro: check! Twins: check! Stuit: check! Reanimatie: check! Zelf echo's maken: check! Bruin bakken: we hebben ons nog nooit zo blank gevoeld!